ระหว่างการระบาดใหญ่ หลายคนตระหนักว่าพวกเขามองข้าม การทำกิจวัตรพื้นฐานปกติเมื่อพวกเขาไม่สามารถเข้าถึงได้อีกต่อไป เช่น อยู่กลางแจ้งและพูดคุยกับผู้คนแบบพบปะกัน การอยู่ข้างนอกทำให้เรารู้สึกดี และการปฏิสัมพันธ์แบบพบหน้ากันกับ ผู้อื่นนั้นเป็นสิ่งสำคัญ

แต่สิ่งนี้ไม่ต้องการช่วงเวลาที่จำกัดกิจกรรมทั้งสองอย่าง Cheng Huann Yeoh, ChFC, CLU ได้เห็นคุณค่าของงานที่ทำโดย Cycling Without Age Singapore (CWAS) ในปี 2019 สมาชิก MDRT 10 ปี จากสิงคโปร์ ที่ช่วย CWAS ได้รับเงินช่วยเหลือจาก MDRT Foundation Global Grant จำนวน $9,500 ในปี 2022 — ได้ลงทะเบียนด้วยตนเองพร้อมกับทีมของเขาเพื่อเป็นอาสาสมัครกับองค์กร ซึ่งให้บริการรถสามล้อถีบ 20 ถึง 90 นาที สำหรับผู้พักอาศัยในบ้านพักคนชราที่มีเวลาจำกัดภายนอกหรือติดต่อกับผู้อื่น

ล้อที่สาม

รถสามล้อถีบเป็นการผสมผสานระหว่างรถลากกับจักรยาน โดยคนขับหรือที่รู้จักในนามนักบินจะถีบจักรยานจากด้านหลัง ผู้โดยสารคนหนึ่งเป็นผู้พักอาศัยสูงอายุ และบางครั้งอาสาสมัครอีกคนก็นั่งสนทนากับผู้อยู่อาศัยในบ้านพักคนชรา สำหรับ Yeoh — ซึ่งมองหาองค์กรการกุศลใหม่ในแต่ละปีเพื่อเป็น อาสาสมัคร — การมีส่วนร่วมไม่ใช่แค่การช่วยเหลือผู้คนให้มีประสบการณ์กลางแจ้งใหม่ ๆ สิ่งนี้เกี่ยวกับการสร้าง ความสัมพันธ์ส่วนตัวด้วย

“นักบินผูกมิตรกับพวกเขา พูดคุยกับพวกเขาและเข้าใจ พวกเขา ในขณะที่ผู้โดยสารได้รับความรู้สึกสดชื่นจากใบหน้าของพวกเขา” Yeoh กล่าว พร้อมเสริมความตื่นเต้นของเขาสำหรับภารกิจของโครงการที่ฝึกคนหนุ่มสาวจากครอบครัวที่มีปัญหาในฐานะนักบินเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่มีความสุขใหม่ ๆ “สิ่งนี้สอนการเอาใจใส่และวิธีที่ทำให้ผู้คนนอกเหนือจากกลุ่มอายุของคุณเข้ามามีส่วนร่วม”

การจัดการเหตุฉุกเฉิน

จากนั้นการระบาดใหญ่ในต้นปี 2020 ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงัก แต่เช่นเดียวกับการดำเนินการหลายอย่าง CWAS ไม่หยุด ก็แค่ปรับตัว การนั่งรถสามล้อเสมือนจริงช่วยให้ผู้เข้าร่วมอาวุโสมองเห็นภายนอกที่อยู่อาศัยโดยไม่ต้องออกจากอาคาร และการฝึกอบรมความเห็นอกเห็นใจเสมือนช่วยเตรียมนักบินที่มีศักยภาพรุ่นใหม่ ในขณะที่ Yeoh ยังคงไม่สามารถเป็นอาสาสมัครได้โดยตรง สามารถติดต่อกับเจ้าหน้าที่ CWAS เพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่พวกเขาต้องการและวิธีอื่นที่ทีมของเขาสามารถช่วยได้

นั่นเป็นวิธีที่ Yeoh ได้เรียนรู้เกี่ยวกับโครงการ "50 Faces" โดยที่อาสาสมัคร CWAS จะนั่งรถไปพร้อมกับผู้โดยสารที่มีอายุมากกว่า และเขียนเรื่องราวที่พวกเขาได้ยินเพื่อให้นักบินใหม่ได้รู้เกี่ยวกับผู้โดยสารของตนแล้วและสามารถสนทนาได้โดยไม่เริ่มจากศูนย์ เมื่อพวกเขาสามารถทำได้ Yeoh และสมาชิกในทีมของเขาจะมีส่วนร่วมในด้านนั้นของการทํางานของ CWAS เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม Yeoh สามารถทดลองขับสามล้อได้ในเวลาสั้น ๆ (“เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะปั่นจักรยาน ตระหนักถึง ความปลอดภัยและมีส่วนร่วมกับผู้อื่นในเวลาเดียวกัน” เขากล่าว) และนั่งเป็นผู้โดยสาร “ผมสามารถเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ว่าทำไมการอยู่บนรถสามล้อถีบจึงเป็นอิสระได้หลังจากติดอยู่ในบ้านมาระยะหนึ่งแล้ว” เขากล่าว “สิ่งนี้ทำให้ผมรู้สึกซาบซึ้งกับงานที่พวกเขาทำมากขึ้นไปอีก”

Yeoh ยังตระหนักถึงประโยชน์ที่มองข้ามเกี่ยวกับสิ่งนี้หรือประสบการณ์ใด ๆ ก็ตาม: ดื่มด่ำกับความเงียบ มีช่วงหนึ่งระหว่างการเดินทางของเขาเมื่อนักบินหยุดพูดและปล่อยให้ Yeoh — ผู้ซึ่งตระหนักว่าการเชื่อมต่อของมนุษย์และการมีส่วนร่วมของชุมชนกลายเป็นเรื่องยากขึ้นสำหรับคนทุกวัยในโลกดิจิทัลที่เพิ่มมากขึ้น — สนุกกับการนั่งและมุมมอง

“ผมรู้สึกได้ถึงความสงบที่เกิดขึ้นเมื่อคุณมีพื้นที่ส่วนตัวเพื่อชื่นชมสิ่งต่าง ๆ รอบตัวคุณ” Yeoh กล่าว “ในแง่ของสุขภาพจิต การไม่เพียงแค่มีส่วนร่วมในการเล่าเรื่องแต่ยังมีช่วงเวลาเงียบ ๆ เพื่อจะได้รู้สึกซาบซึ้งใจในพื้นที่ของคุณเอง”

เงินช่วยเหลือของมูลนิธิ MDRT ถูกนำไปใช้เพื่ออะไรบ้าง

เงินช่วยเหลือของมูลนิธิ MDRT ช่วยให้ CWAS มีเงินทุนสำหรับรถสามล้อถีบและรักษาความปลอดภัยสถานที่จัดเก็บสำหรับยานพาหนะ เงินทุนดังกล่าวยังนำไปใช้ขยายบริการรถสามล้อเสมือนจริงสำหรับผู้ที่ไม่สามารถเดินทางออกจากบ้านและเชื่อมต่อกับอุทยานแห่งชาติเพื่อค้นหาพื้นที่ใหม่ ๆ ให้ขี่ได้ นอกจากนี้ CWAS ยังสามารถขยายการเข้าถึงไปยังองค์กรต่าง ๆ ที่ช่วยเหลือเยาวชนที่มีความเสี่ยงในการสร้างความสัมพันธ์ใหม่ ๆ กับนักบินที่มีศักยภาพ