រៀងរាល់ថ្ងៃគឺជាជម្រើសរបស់យើង ថាតើយើងចង់មានថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យ ឬក៏អត់ចង់ទេ។ ទោះជម្រើសណាក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដែរ មិនអញ្ចឹងទេ? ការសម្រេចចិត្តដែលយើងធ្វើនឹងមានផលវិបាកផ្សេងៗ តើអ្នកយល់ស្របទេ?
Gary Ryan Blair និយាយថា “ជម្រើសនីមួយៗមានផលវិបាកមួយ។ មិនថាល្អប្រសើរជាងមុន ឬក៏អាក្រក់ជាងមុនទេ ជម្រើសនីមួយៗផ្ដល់ផលវិបាកដែលមិនអាចជៀសវាង។ គ្មានការលើកលែងទេ។ បើអ្នកអាចទទួលយកថា ជម្រើសមិនល្អមានគ្រាប់ពូជនៃទណ្ឌកម្មផ្ទាល់ខ្លួនរបស់វា ហេតុអ្វីក៏មិនទទួលយកការពិតដែលថា ជម្រើសល្អមួយនឹងឲ្យផ្លែផ្កាដែលចង់បាន?” ក្នុងសៀវភៅ 8 Attributes of Great Achievers (គុណលក្ខណៈ 8 របស់អ្នកសម្រេចស្នាដៃអស្ចារ្យ) លោក Cameron C. Taylor បានថ្លែងថា នៅពេលយើងគោរពច្បាប់នៃជោគជ័យ យើងនឹងធ្វើដំណើរទៅរកលក្ខណៈជោគជ័យកាន់តែច្រើននៃសុភមង្គល សន្តិភាព អានុភាព សេរីភាព និងវិបុលភាព។ នៅពេលយើងមិនគោរពច្បាប់ជោគជ័យ យើងនឹងធ្វើដំណើរទៅរកលក្ខណៈនៃភាពកំសត់ ភាពទន់ខ្សោយ ទាសភាព និងទុក្ខ។ ជម្រើសទាំងឡាយពាក់ព័ន្ធយ៉ាងខ្លាំងជាមួយលទ្ធផល។
ឧទាហរណ៍មួយទៀតគឺសំណួរអំពីការប៉ះជើងក្រាន។ យើងពិតជាមានជម្រើសថាតើយើងនឹងប៉ះវាឬក៏អត់ ប៉ុន្តែយើងមិនមានជម្រើសថាតើវានឹងរលាកឬក៏អត់ទេ។ អញ្ចឹងផលវិបាកទាំងឡាយមាននៅទីនោះ។ អ្នកឃើញទេ យើងត្រូវសម្រេចចិត្ត មិនអញ្ចឹងទេ? យើងត្រូវសម្រេចចិត្តថាតើយើងចង់ទទួលជោគជ័យដូចម្ដេចនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់យើង និងហិរញ្ញវត្ថុរបស់យើង។ យើងត្រូវសម្រេចចិត្ត។
ស្រដៀងគ្នានេះ ហេតុអ្វីមនុស្សខ្លះមានរូបរាងសមសួន ហើយអ្នកខ្លះទៀតលើសទម្ងន់? សុខភាពរបស់មនុស្សខុសប្លែកគ្នា ដោយសារពួកគេបានជ្រើសរើសជម្រើសខុសគ្នា។ សូមគិតអំពីមនុស្សម្នាក់ដែលមានប្រាក់ច្រើន ប៉ុន្តែក៏លើសទម្ងន់ច្រើនដែរ។ បុគ្គលនេះបានរៀនរស់នៅតាមច្បាប់ហិរញ្ញវត្ថុ ប៉ុន្តែមិនរស់នៅតាមច្បាប់សុខភាពទេ។ អ្វីមួយស្រដៀងនេះអាចនិយាយអំពីនរណាម្នាក់ដែលជារូបរាងស្អាតអស្ចារ្យ ប៉ុន្តែក៏ក្រណាស់ដែរ។ បុគ្គលនោះបានរៀនរស់នៅតាមច្បាប់សុខភាព ប៉ុន្តែមិនតាមច្បាប់ទ្រព្យសម្បត្តិទេ។
សាកលលោកប្រព្រឹត្តទៅតាមច្បាប់មួយសំណុំដែលថា ជោគជ័យគឺដូចគ្នាតែម្ដងទៅនឹងទំនាញ ពីព្រោះរបស់ទាំងពីរនេះស្ថិតក្រោមច្បាប់សាកលដូចគ្នា។ អ្នកមិនចាំបាច់ក្លាយជាអ្នកជំនាញទេ ដើម្បីធ្វើឲ្យច្បាប់ជោគជ័យឲ្យផលដល់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវចាំថា ជម្រើសសាមញ្ញក្នុងជីវិតអាចនាំអ្នកទៅរកជោគជ័យពិតប្រាកដ។ មិនថាអ្វីខ្លះដែលយើងធ្វើពីព្រហាមដល់ព្រលប់ទេ វាមានទម្ងន់ធ្ងន់ណាស់លើយើង។ ការពិតដែលឃោរឃៅនេះគឺថាជម្រើសទាំងឡាយមានផលវិបាកផ្សេងគ្នា។
យើងស្ថិតក្នុងខែមិថុនាហើយ។ សូមអបអរចំពោះអ្នកទាំងឡាយណាដែលបានបញ្ចប់សមាជិកភាព MDRT របស់អ្នកសម្រាប់ឆ្នាំក្រោយ។ យើងមានពេលប្រាំមួយខែទៀត។ កន្លែងណាក៏ដោយដែលអ្នកស្ថិតនៅក្នុងពេលឥឡូវនេះ គឺជាលទ្ធផលនៃជម្រើសដែលអ្នកបានជ្រើសរើស។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ជម្រើសដែលយើងបានជ្រើសរើសធ្វើជាភ្នាក់ងារធានារ៉ាប់រងឬអ្នកប្រឹក្សាហិរញ្ញវត្ថុមានផលវិបាកផ្សេងៗដែលអាចធ្វើឲ្យយើងស្ថិតនៅលើគន្លង ឬក៏ឃ្លាតចាកពីគន្លង។ មិនថារយៈពេលប៉ុន្មានហើយដែលអ្នកបានក្លាយជាសមាជិក MDRT ទេ វាមានសារៈសំខាន់ដែលថាយើងត្រូវជ្រើសរើសជម្រើសដែលត្រឹមត្រូវ ព្រោះថាជម្រើសខុសតែមួយគត់គឺអាចនាំយើងឲ្យស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍អាក្រក់បំផុតទាំងស្រុង។
មុនពេលខ្ញុំចែករំលែកពីជម្រើសដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស សូមឲ្យខ្ញុំចែករំលែកចំណុចជាប់ទាក់ទងខ្លះៗនៃឧស្សាហកម្មធានារ៉ាប់រងជីវិត។ ជាច្រើនឆ្នាំនៃការលក់ធានារ៉ាប់រងជីវិត វាបានក្លាយជាការពិតដែលថាផ្លូវអារម្មណ៍គឺគ្រប់គ្រងការសម្រេចចិត្ត។ នេះគឺដោយសារតែការធានារ៉ាប់រងជីវិតមានសមាសភាពចម្បងពីរ។ ទីមួយ វារ៉ាប់រងលើហានិភ័យដែលកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់ច្រើន ហើយហានិភ័យមួយចំពោះជីវិតរបស់មនុស្សកើនឡើងជាប់ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ ទីពីរ កិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងជីវិតនីមួយៗក្លាយជាការទាមទារមួយ។ ទោះមានការពិតទាំងនេះក៏ដោយ យើងនៅតែមានភ្ញៀវសក្ដានុពលជាច្រើនដែលបន្តបង្អាក់ការអនុវត្តផែនការធានារ៉ាប់រងសម្រាប់ពួកគេខ្លួនឯង។ ការលំបាករបស់យើងក្នុងការបញ្ចុះបញ្ចូលភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់យើងចាប់ផ្ដើមពីទីនេះ។ សូមចាំថា ការលំបាកគឺជានាគរាជមួយដែលមានអំណោយនៅក្នុងមាត់របស់វា។ ផ្សាំងនាគរាជនោះឲ្យបាន អំណោយនឹងក្លាយជារបស់អ្នក។
ការយល់ដឹងអំពីការធានារ៉ាប់រងជីវិត
ភ្ញៀវសក្ដានុពលនិងភ្ញៀវរបស់យើង ជាដំបូង ត្រូវតែយល់ឲ្យបានច្បាស់ថា កិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងមិនមានបំណងធ្វើឲ្យនរណាម្នាក់ក្លាយជាអ្នកមានទេ។ ពួកវាគឺជាការការពារ អញ្ចឹងហើយ បើអ្វីមួយកើតឡើងចំពោះបុគ្គលម្នាក់ គ្រួសារនោះនឹងមិនធ្លាក់ខ្លួនក្រឡើយ។ សូមចងចាំជានិច្ចថា នៅពេលយើងអាចជួយឲ្យភ្ញៀវសក្ដានុពលនិងភ្ញៀវរបស់យើងអាចជម្នះនូវជំនឿមានកម្រិត យើងពិតជាអាចក្រាលគ្រឹះសម្រាប់របស់ថ្មីសន្លាងនៅថ្ងៃស្អែក។
គ្មាននរណាម្នាក់ដែលបានទិញកិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងក្លាយជាអ្នកមានឡើយ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ដែលបានទិញកិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងដោយសារតែតម្លៃបែបនោះដែរ។ ភ្ញៀវរបស់យើងទិញធានារ៉ាប់រងដោយសារតម្លៃនៃផលិតផលនោះ មិនមែនផ្អែកលើថ្លៃចំណាយទេ។ យើងគួរធ្វើការងារឲ្យបានល្អប្រសើរក្នុងការបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈពិសេសនៃការទាក់ទាញ ឬក៏សេវា, ការឈឺចាប់ដែលវានឹងសម្រាល ព្រមទាំងការសន្យាប្រកបដោយគុណធម៌ដែលវាផ្ដល់ជូន។
មនុស្សទាំងឡាយមិនដឹងពីអ្វីដែលពួកគេចង់បានទេ ទាល់តែយើងបង្ហាញវាដល់ពួកគេ។ មនុស្សផ្សេងគ្នាគិតខុសៗគ្នា។ វារំឭកខ្ញុំអំពីភីហ្សា។ ភីហ្សាតែងមកជាមួយប្រអប់ការ៉េមួយ។ នៅពេលអ្នកបើកវា វាមានរាងមូល ហើយនៅពេលអ្នកចាប់ផ្ដើមទទួលទានវា វាមានរាងត្រីកោណ។ ជីវិតនិងមនុស្សគឺដូចនឹងភីហ្សាដែរ—ពួកគេមើលទៅខុសគ្នា, លេចឡើងខុសគ្នា ហើយមានអាកប្បកិរិយាខុសគ្នា។
នេះហើយជាមូលហេតុដែលយើងប្រយ័ត្នប្រយែងជាមួយនឹងភ្ញៀវសក្ដានុពលនិងភ្ញៀវរបស់យើង។ នេះក៏ជាកន្លែងដែលភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់យើងត្រូវទទួលការអប់រំដំបូងគេអំពីមូលហេតុអ្វីបានជាពួកគេត្រូវការផលិតផលនិងសេវារបស់យើងដែរ។ នៅពេលពួកគេទុកចិត្តហើយ ពួកគេនឹងក្លាយជាជំនួយល្អបំផុតរបស់យើង ដែលនឹងផ្សព្វផ្សាយពាក្យទាំងនោះយ៉ាងសកម្មក្នុងនាមយើង។
វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ និងអប់រំភ្ញៀវសក្ដានុពលនិងភ្ញៀវរបស់យើងអំពីពិភពលោកកាន់តែល្អប្រសើរ ដោយសារផលិតផលនិងសេវារបស់យើង ជាជាងគំនិតដែលថា កិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងរបស់យើងនឹងធ្វើឲ្យពួកគេក្លាយជាអ្នកមាន។ យើងគឺជាអ្នកបើកបរយន្តហោះ ហើយយើងជួយមនុស្សទាំងឡាយក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ពួកគេ ឲ្យឆ្លងផុតខ្យល់ព្យុះនិងគ្រោះអកុសលផ្សេងទៀតដែលអាចកើតឡើង ខណៈពេលកំពុងធ្វើដំណើរនោះ។
ឥឡូវ សូមឲ្យខ្ញុំចែករំលែកជម្រើសខ្លះដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសក្នុងដំណើររបស់ខ្ញុំទៅ MDRT។ ខ្ញុំនឹងចាប់ផ្ដើមជាមួយវិធីសាស្ត្ររបស់ខ្ញុំក្នុងការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពល, ទីផ្សារគោលដៅរបស់ខ្ញុំ និងរឿងខ្លះដែលខ្ញុំចែករំលែកជាមួយភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់ខ្ញុំ។
ការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពល
រៀបចំខ្លួនអ្នកឲ្យឈ្នះពេញមួយឆ្នាំ។ ខ្ញុំចង់លើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យក្ដាប់យកឱកាសនៃការណាត់ជួបភ្ញៀវសក្ដានុពលជាច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន។ ហេតុអ្វី? ដោយសារយើងមិនចង់ឲ្យវាធ្លាក់ចុះក្នុងពេលពីរឬបីខែចុងក្រោយ សម្លឹងរកមើលភ្ញៀវសក្ដានុពលនោះទេ។ នៅពេលយើងខំប្រដេញដើម្បីបង្កើតចំនួន ហើយយើងសម្លឹងរកមើលភ្ញៀវសក្ដានុពល យើងពិតជាកំពុងសម្លឹងរកមើលមនុស្សដើម្បីបិទការលក់។ ចូរដាក់ឲ្យពួកគេស្ថិតក្នុងបំពង់ទុយយោរបស់អ្នកពីដើមឆ្នាំ នោះអ្នកនឹងមានលំហូនៃភ្ញៀវសក្ដានុពលយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ដែលនឹងជួយដោះស្រាយនូវការលំបាកធំបំផុតរបស់យើង ដូចគ្នានឹងអ្នកដែលយើងប្រាប់រឿងរបស់យើងដល់គេដែរ។
ការដាក់ពួកគេក្នុងបំពង់ទុយយោនឹងផ្ដល់នូវលទ្ធភាពកាន់តែអស្ចារ្យក្នុងការបិទការលក់កាន់តែច្រើន នៅពេលអ្នកខិតទៅជិតដល់ចុងឆ្នាំ។ វាជាវិធីដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងការរៀបចំខ្លួនយើងឲ្យឈ្នះពេញមួយឆ្នាំ។ តើនោះមិនមែនជាអ្វីដែលត្រូវខ្វល់នោះទេ?
វិធីសាស្ត្រស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពលដែលខ្ញុំចូលចិត្តចំនួនពីរគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំហៅថា “Prospecting Box of Gold” (ប្រអប់មាសនៃការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពល) និង “Prospecting Bank Account” (គណនីធនាគារនៃការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពល)។
វិធីសាស្ត្រ Prospecting Box of Gold
វិធីសាស្ត្រ Prospecting Box of Gold សំដៅលើប្រអប់ដែលខ្ញុំរក្សានាមបណ្ណទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានដោះដូរជាមួយមនុស្សដែលខ្ញុំបានជួបនៅក្នុងពិធីឬឱកាសខ្លះ ឬក៏ក្នុងស្ថានការណ៍ណាមួយដែលនាំឲ្យយើងដោះដូរនាមបណ្ណទៅវិញទៅមក។
ពួកយើងភាគច្រើនមាននាមបណ្ណរាប់រយដែលបានប្រមូលក្នុងពេលជាច្រើនឆ្នាំ ប៉ុន្តែយើងមិនក្ដាប់យកឱកាសនេះ ដើម្បីរៀបចំការណាត់ជួបនិងធ្វើធុរកិច្ចជាមួយក្រុមភ្ញៀវសក្ដានុពលទាំងនេះទេ។ វាពិតជាការខ្ជះខ្ជាយធនធានមែន បើយើងមិនឆក់យកឱកាសដ៏អស្ចារ្យទាំងនោះទេ។ ការដែលមិនសមកើតមានឡើងនោះគឺថា យើងមានភ្ញៀវសក្ដានុពលថ្មីៗទាំងនេះ ដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់យើង ប៉ុន្តែយើងបង្កើតភាពស្មុគស្មាញទៅសម្លឹករកមើលភ្ញៀវសក្ដានុពលនៅកន្លែងផ្សេង។
ខ្ញុំបានយកចិត្តទុកដាក់លើរឿងនេះ ដើម្បីឲ្យប្រាកដថានឹងហៅទៅគ្រប់ឈ្មោះលើនាមបណ្ណដែលធ្លាប់បានដោះដូរជាមួយខ្ញុំ។ មុននឹងខ្ញុំបញ្ចប់ថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងហៅឈ្មោះទាំងនេះខ្លះ ដើម្បីមើលថាតើខ្ញុំអាចជួបពួកគេនៅហាងកាហ្វេដើម្បីនិយាយរឿងខ្លះបានទេ។ សន្ទនារបស់ខ្ញុំនឹងមានលក្ខណៈដូចនេះ។ ដោយសន្មតថាខ្ញុំបានរើសយកនាមបណ្ណ Mr. John Jr. ខ្ញុំនឹងហៅគាត់ហើយនិយាយថា “សួស្ដី John, ខ្ញុំគឺ Mohan ធ្វើការនៅមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុ XYZ។ តើឈ្មោះខ្ញុំធ្វើឲ្យអ្នកចាំខ្ញុំទេ?” Mr. John អាចមិនចាំខ្ញុំ ដោយសារយើងជួបគ្នាបានតែម្ដងប៉ុណ្ណោះពីមុន អញ្ចឹងគាត់អាចនិយាយថា “ខ្ញុំសូមអធ្យាស្រ័យ Mohan ខ្ញុំមិនអាចចាំអ្នកទេ”។ ការឆ្លើយតបរបស់ខ្ញុំនឹងដូចនេះ “អូខេ ខ្ញុំសូមអធ្យាស្រ័យអំពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំសុំពេលបន្តិច តើអ្នកគឺជានាយកគ្រប់គ្រងនៃក្រុមហ៊ុន ABC ដែលមានអាសយដ្ឋាននៅ No 1 Stadium Street ហើយលេខទូរសព្ទការិយាល័យរបស់អ្នកគឺ 123456 មែនទេ?” គាត់នឹងឆ្លើយតបថា “បាទ ត្រឹមត្រូវហើយ”។
ពីទីនេះ ខ្ញុំនឹងគ្រប់គ្រងសន្ទនាទាំងស្រុង ហើយនេះជាវិធីធ្វើវា។ “John យើងទាំងពីរនាក់បានជួបគ្នានៅកន្លែងមួយ ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមអធ្យាស្រ័យដែលខ្ញុំមិនអាចចាំកន្លែងនោះ។ តែបើអ្នកកំពុងស្វែងរកនាមបណ្ណជាច្រើនដែលអ្នកធ្លាប់បានដោះដូរ អ្នកនឹងរកឃើញនាមបណ្ណរបស់ខ្ញុំក្នុងចំណោមនោះដែរ លុះត្រាតែអ្នកបោះវាចោលហើយ។” Mr. John នឹងសុំការអធ្យាស្រ័យភ្លាមៗ ហើយនិយាយថា “ទេ Mohan វាប្រាកដជាស្ថិតនៅក្នុងចំណោមនាមបណ្ណដែលខ្ញុំទុក”។
ពីទីនេះ ខ្ញុំនឹងបន្តសន្ទនាដោយនិយាយថា “John ដើម្បីឲ្យយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នក តើយើងអាចជួបគ្នាញ៉ាំកាហ្វេបានទេ ដើម្បីឲ្យយើងអាចចំណាំមុខគ្នាបាន។ តើថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ល្អសម្រាប់អ្នកទេ ឬក៏អ្នកចង់ជួបនៅល្ងាចថ្ងៃសុក្រវិញ?” 90 ភាគរយយ៉ាងប្រាកដនៃសន្ទនាបែបនេះនឹងនាំឲ្យមានការណាត់ជួបមួយ ហើយអត្រាជោគជ័យនៃការបិទបញ្ចប់នឹងខ្ពស់ខ្លាំង។
ម្យ៉ាងវិញ បើ John ឆ្លើយទូរសព្ទ ហើយនិយាយថា “ពិតមែនហើយ ខ្ញុំចាំអ្នក” នោះវាកាន់តែងាយស្រួលទៅទៀតក្នុងការសុំណាត់ជួប។ នៅពេលណាត់ជួប ប្រធានបទនៃការធានារ៉ាប់រងប្រាកដជាកើតឡើង ហើយបន្ទាប់មក អ្នកអាចបន្តពីទីនោះនិងធ្វើកិច្ចការចាំបាច់។
ការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពលចំពោះខ្ញុំប្រៀបបាននឹងបេះដូងដែលមានសារៈសំខាន់ចំពោះរាងកាយ។ ចូរកុំឈប់ស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពល ទោះបីអ្នករវល់ប៉ុណ្ណាក៏ដោយ។ ការឈប់របស់បេះដូងគឺស្មើនឹងការស្លាប់នៃអាជីពរបស់យើង។
វិធីសាស្ត្រ Prospecting Bank Account
យើងទាំងអស់គ្នាមានគណនីសន្សំប្រាក់មួយ ហើយយើងដឹងអំពីសារៈសំខាន់របស់វា។ ដោយគ្មានគណនីសន្សំត្រឹមត្រូវ យើងអាចតម្រង់ទៅរកការលំបាកធំៗខ្លះ។ រឿងនេះគឺដូចគ្នាចំពោះគណនីធនាគារនៃការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពលដែរ។ សូមស្រមៃពីទ្វេគ្រោះដែលយើងនឹងមាន បើគណនីនៃការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់យើងបង្ហាញសមតុល្យសូន្យ។ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើ ដើម្បីឲ្យប្រាកដថា ខ្ញុំមានសមតុល្យដែលមានសុខភាពល្អក្នុងគណនីនៃការស្វែងរកភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់ខ្ញុំ។
មនុស្សទាំងឡាយធ្វើធុរកិច្ចជាមួយមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ ចូលចិត្ត និងទុកចិត្ត។ វិធីដែលមានអានុភាពបំផុតមួយដែលអ្នកអាចទាក់ទាញភ្ញៀវថ្មីៗគឺត្រូវសុំការណែនាំ ប៉ុន្តែតើជាក់ស្ដែង អ្នកសុំការណែនាំដូចម្ដេចទៅ? នេះជាវិធីសំណព្វពីររបស់ខ្ញុំ ដែលបានជួយខ្ញុំឲ្យទទួលការណែនាំជាច្រើនយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន៖
1. សំណេរនៃការណែនាំ
ចាប់ផ្ដើមដោយការកត់ទុកនូវសំណេរនៃការណែនាំ។ នេះជារបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំតែងសុំឲ្យភ្ញៀវធ្វើការណែនាំ “តើនរណាមួយដែលអ្នកស្គាល់ថាជាអ្នកដែលមានជោគជ័យក្នុងវិស័យដែលគាត់បានជ្រើសរើស ហើយអ្នកគិតថានឹងទទួលប្រយោជន៍ពីសេវារបស់ខ្ញុំ?” មែនហើយ មនុស្សទាំងឡាយតែងស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលមានជោគជ័យខ្លាំង។
មនុស្សលោកឆ្លើយតបក្នុងលក្ខណៈទាយ។ ជាញឹកញាប់ អ្វីដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់នរណាម្នាក់ នឹងមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដែរ។ សូមគិតអំពីមនុស្សក្នុងក្រុមហ៊ុនឬឧស្សាហកម្មរបស់អ្នក។ តើមានបុគ្គលណាម្នាក់ដែលទទួលការណែនាំច្រើនទេ? អ្នកអាចខ្ចីសំណេររបស់អ្នកផ្សេង។ សួរពួកគេថាអ្វីដែលពួកគេនិយាយជាពិសេសដើម្បីសុំការណែនាំ។ អ្នកនឹងភ្ញាក់ផ្អើលថា អ្នកនឹងទទួលវិធីសាស្ត្រពីរបីប្រភេទខុសៗគ្នា។ សូមសួរអ្នកចូលរួម MDRT ដែលជាគ្នីគ្នារបស់អ្នក ឲ្យចែករំលែកវិធីសាស្ត្ររបស់ពួកគេក្នុងការសុំការណែនាំ។ អ្នកនឹងសប្បាយរីករាយលើអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើ។
2. គោលបំណងនៃការណែនាំ
យុទ្ធសាស្ត្រសាមញ្ញមួយដែលអ្នកអាចប្រើដើម្បីទទួលការណែនាំកាន់តែច្រើនគឺត្រូវកំណត់គោលបំណងមួយសម្រាប់ការណែនាំ។ បន្ទាប់មក សូមចាប់ផ្ដើមសកម្មភាព។ ខ្ញុំឲ្យយោបល់អ្នកសុំការណែនាំយ៉ាងហោចណាស់បីដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍។ ឆាប់ៗ វានឹងក្លាយជាទម្លាប់មួយ ហើយលទ្ធផលនឹងអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់។
ទីផ្សារគោលដៅ
ជម្រើសទីផ្សារគោលដៅរបស់ខ្ញុំគឺជីដូនជីតាដែលមានទ្រព្យនិងអ្នកជំនាន់កណ្ដាល។
ការលក់ជូនជីដូនជីតាដែលមានទ្រព្យ
ជម្រើសមួយទៀតដែលខ្ញុំជ្រើសរើសគឺ ការលក់ជូនជីដូនជីតាដែលមានទ្រព្យ។ ជីដូនជីតាជាច្រើនក្នុងពេលសព្វថ្ងៃនេះភ័យខ្លាចថា ចៅៗនឹងមិនអាចរស់នៅស្រួលដូចដែលពួកគេចង់ចៅៗទាំងនោះរស់។ ក្នុងនាមជាជីដូនជីតា ពួកគេភាគច្រើនមានអារម្មណ៍ចង់ឲ្យមានការចងចាំពួកគេ។ កេរ្តិ៍ដំណែលសម្រាប់កូនចៅរបស់ពួកគេក៏គួរតែមានសម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយដែរ។
វាជាការពិតដែលយើងដឹងហើយថា ពួកយើងខ្លះមិនទាំងចាំឈ្មោះរបស់ជីដូនជីតាយើងផង ព្រោះថា មិនត្រឹមតែពួកយើងមិនដែលបានជួបពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំង ប្រហែលដោយសារពួកគាត់មិនបានបន្សល់ទុកអ្វីសម្រាប់យើងផងដែរ។ ដោយស្ថិតក្នុងធុរកិច្ចនេះប្រហែល 29 ឆ្នាំ ខ្ញុំបានត្រឡប់ចូលទីផ្សារធំមួយដែលតែងមើលរំលង គឺការលក់កិច្ចសន្យាសម្រាប់ក្មេងៗ ហើយពេលនេះគឺជាមួយបុព្វលាភយ៉ាងច្រើន ជាចម្បងគឺលក់ឲ្យជីដូនជីតា។ ពួកគេមានប្រាក់ច្រើន ហើយចង់រួមចំណែកដល់សុខុមាលភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់កូនចៅពួកគេ។
អ្វីដែលធ្វើឲ្យវាវិសេសខុសប្លែកពីគេគឺថា កិច្ចសន្យាដែលខ្ញុំលក់ជូនជីដូនជីតាលើជីវិតរបស់ចៅៗ ដើរតួនាទីដូចជាអំណោយក្នុងជីវិត ហើយផ្ដល់នូវប្រយោជន៍សម្រាប់ការរស់នៅដ៏សំខាន់ ខណៈពេលពួកគេនៅរស់ ជាជាងកិច្ចសន្យាធានារ៉ាប់រងដែលមានប្រាក់រាប់លានដុល្លារ ឬក៏ច្រើនជាងនេះ។ បើអ្នកមានកិច្ចសន្យាទាំងនោះ សូមសាកល្បងទស្សនទាននេះ។
ការលក់ជូនអ្នកជំនាន់កណ្ដាល
អ្នកជំនាន់កណ្ដាល រួមមានមនុស្សពេញវ័យដែលកំពុងទំនុកបម្រុងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ហើយអាចកំពុងចិញ្ចឹមកូន ឬក៏ទំនុកបម្រុងកូនធំហើយ។ ពួកគេមានការទទួលខុសត្រូវលើការផ្ដល់ការថែទាំ និងការទំនុកបម្រុងហិរញ្ញវត្ថុដល់ឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងកូនរបស់ពួកគេ។ សមាជិកទូទៅនៃអ្នកជំនាន់កណ្ដាលគឺនៅចន្លោះពី 30 និង 45ឆ្នាំ បានរៀបការហើយ, កំពុងទំនុកបម្រុងកូនម្នាក់ឬពីរនាក់ ព្រមទាំងឪពុកម្ដាយឬឪពុកម្ដាយក្មេក។
តើវាយ៉ាងម៉េចទៅ? ការរីកចម្រើននៃវិទ្យាសាស្ត្រវេជ្ជសាស្ត្របានបង្កើនអាយុកាលមធ្យមនៃជីវិតមនុស្ស ដូច្នេះមនុស្សរស់នៅកាន់តែវែងហើយកំពុងត្រូវការនូវការថែទាំក្នុងរយៈពេលកាន់តែវែង។ ដោយសារការកើនឡើងនៃអាយុកាលមធ្យមនៃជីវិតនិងអំឡុងពេលនៃការពឹងផ្អែកនេះហើយ កូនដែលពេញវ័យអាចត្រូវការប្រាក់ដើម្បីទំនុកបម្រុងដល់ឪពុកម្ដាយដែលចាស់ជរា។ បន្ថែមលើនេះ គូស្វាមីភរិយាកំពុងពន្យារការមានកូន ដោយរង់ចាំដល់វ័យជ្រេ។ នេះអាចធ្វើឲ្យពួកគេស្ថិតក្នុងទីតាំងកណ្ដាលនៃការថែទាំកូនតូចរបស់ពួកគេនិងឪពុកម្ដាយចាស់ជរារបស់ពួកគេក្នុងពេលដំណាលគ្នា សូម្បីតែពួកគេខ្លួនឯងជិតដល់វ័យចូលនិវត្តក៏ដោយ។
ដោយសារការស្ថិតចំទីតាំងកណ្ដាលដូចនេះ តើវាមានផលវិបាកអ្វី?
- មនុស្សធ្វើការកាន់តែខ្លាំង, សន្សំប្រាក់បានកាន់តែតិច ហើយកាន់តែប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយការវិនិយោគរបស់ពួកគេ។
- ពួកគេកំពុងសន្សំប្រាក់សម្រាប់ការចូលនិវត្តរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែភាគច្រើននឹងមានស្តង់ដានៃការរស់នៅទាប នៅពេលពួកគេចាកចេញពីកម្លាំងការងារ។
- ដោយសារមានតម្រូវការប្រជែងគ្នាពីឪពុកម្ដាយនិងកូនរបស់ពួកគេ អ្នកជំនាន់កណ្ដាលភាគច្រើនកំពុងតស៊ូដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។
- ពួកគេចំណាយពេលនិងប្រាក់ជាច្រើនមើលថែកូនរបស់ពួកគេ ហើយជាពិសេសបង់ប្រាក់សម្រាប់ការអប់រំកូន។
ដោយពិនិត្យមើលសេណារីយ៉ូទាំងនេះ មនុស្សជាច្រើននឹងឃើញថា ពួកគេត្រូវបានប្រទាញទៅក្នុងទិសដៅពីរ នៅពេលប៉ុនប៉ងបែងចែកពេលវេលានិងប្រាក់ដល់កូននិងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ។ ពួកគេក៏អាចមានអារម្មណ៍ផងដែឬថា ពួកគេត្រូវលះបង់បំណងប្រាថ្នានៃការចូលនិវត្តន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ដើម្បីផ្ដល់ឲ្យអ្នកនៅក្រោមបន្ទុករបស់ពួកគេ។
ដោយសារកត្តាប្រជាសាស្ត្រផ្លាស់ប្ដូររបស់សង្គម ការជាប់នៅទីតាំងកណ្ដាលគឺអាចកើតឡើង។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី វាតែងមានអ្វីមួយដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីត្រៀមខ្លួនអ្នកកាន់តែប្រសើរ បើអ្នករកឃើញថា អ្នកកំពុងប្រឈមជាមួយបញ្ហានៃអ្នកជំនាន់កណ្ដាល។ នេះជាវិធីខ្លះដែលអ្នកអាចស្នើដល់ភ្ញៀវសក្ដានុពលរបស់អ្នក ខណៈពេលពួកគេកំពុងថ្លឹងថ្លែងការទទួលខុសត្រូវដែលពួកគេមានសម្រាប់កូនឬឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ៖
- ឲ្យយោបល់ពួកគេកុំពន្យារផែនការសម្រាប់ការការពារចំណូលរបស់ពួកគេ។ ពួកគេត្រូវរកប្រាក់ទំនុកបម្រុងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់គ្រួសាររបស់ពួកគេ ក្នុងករណីអ្វីមួយអកុសលកើតឡើងចំពោះពួកគេ។
- ពួកគេត្រូវគិតពិចារណាផែនការអប់រំដែលនឹងបង់ប្រាក់ឲ្យ នៅពេលកូនរបស់ពួកគេត្រៀមចូលសាកលវិទ្យាល័យ។
- ពួកគេគួរចាប់ផ្ដើមរៀបផែនការសម្រាប់ការចូលនិវត្តន៍ ដោយចាំទុកក្នុងចិត្តពីលទ្ធភាពដែលអាចស្ថិតក្នុងស្ថានភាពអ្នកជំនាន់កណ្ដាល។
- ក្នុងករណីភាគច្រើន ភ្ញៀវសក្ដានុពលនឹងចាប់ផ្ដើមសំណើមួយក្នុងចំណោមបីនេះ ដោយផ្ដល់ឲ្យយើងនូវផ្លូវដើម្បីបិទបន្ថែមទៀតលើទិដ្ឋភាពដែលនៅសល់។
រឿង I ចែករំលែក
ដូចខ្ញុំបានបញ្ជាក់ពីមុន ផ្លូវអារម្មណ៍គ្រប់គ្រងការសម្រេចចិត្ត។ នេះជារឿងខ្លះដែលខ្ញុំចែករំលែកអំពីប្រធានបទនៃការការពារចំណូល, ការអប់រំរបស់កូន, ការចូលនិវត្តន៍ និងផលប្រយោជន៍និយោជិត។
ការការពារចំណូល
1. ការបិទដែលមិនអាចបដិសេធបាន
បន្ទាប់ពីដំណើរការនៃការស្វែងរកការពិត ជាធម្មតា ខ្ញុំគូសគំនូសតាងមួយដែលមានការពន្យល់ពីអ្វីដែលអនុគ្រោះដល់ពួកគេ បើពួកគេទិញ។ ខ្ញុំនឹងចែកវាទៅជាពីរក្រឡោន៖ “ចំណុចអនុគ្រោះ” និង “ចំណុចមិនអនុគ្រោះ”។
ក្រោមចំណុចអនុគ្រោះ យើងមានការការពារចំណូល 2លានដុល្លារ; ជំងឺធ្ងន់ 1លានដុល្លារ; បំណុល 1លានដុល្លារ; ពិការភាព 1លានដុល្លារ; ផលប្រយោជន៍ចូលនិវត្តន៍ 1លានដុល្លារ និងការចូលសម្រាកមន្ទីរពេទ្យ 1លានដុល្លារ។ ក្នុងក្រឡោននៃចំណុចមិនអនុគ្រោះ ខ្ញុំនឹងសួរគាត់ បើគាត់ដឹងថាមានអ្វីមួយដែលមិនអនុគ្រោះដល់គាត់ ហើយការឆ្លើយតបជាធម្មតាគឺគ្មាន។ លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល សូមចាំជានិច្ចអំពីតក្កភាពនៃការធានារ៉ាប់រងជីវិត។
- អ្នកនឹងបង់ប្រាក់ចំណាយយ៉ាងតិចសម្រាប់ផលប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើន។
- បុព្វលាភសម្រាប់ការធានារ៉ាប់រងជីវិតគឺជាការបង់រំលស់ប៉ុណ្ណោះ ដែលគ្រួសាររបស់អ្នកមិនចាំបាច់បន្តបង់ទៀតឡើយ នៅពេលអ្នកមិននៅ។
- ការធានារ៉ាប់រងជីវិតគឺជាចំណាត់ថ្នាក់នៃទ្រព្យសកម្មច្រើនបំផុតរបស់ពិភពលោក។
2. ការបិទលក្ខណៈមូលប្បទានបត្រគ្មានប្រាក់
ក្នុងការបិទលក្ខណៈមូលប្បទានបត្រគ្មានប្រាក់ សូមនាំមកនូវមូលប្បទានបត្រពីរសន្លឹកជូនភ្ញៀវសក្ដានុពល។ លើមូលប្បទានបត្រទីមួយ សូមសរសេរឈ្មោះរបស់ភ្ញៀវសក្ដានុពលជាមួយចំនួនទឹកប្រាក់ដែលត្រូវសង។ ឧទាហរណ៍ 1លានដុល្លារ។ លើមូលប្បទានបត្រទីពីរ សូមសរសេរចំនួនទឹកប្រាក់វិភាគទាននៃបុព្វលាភ។
រួចខ្ញុំនឹងនិយាយថា “បើអ្នកមិនស្ថិតនៅ យើងនឹងសង 1លានដុល្លារ ដល់អ្នកទទួលផលរបស់អ្នក ហើយបើអ្នកពិការ យើងនឹងសង 1លានដុល្លារ ដល់អ្នក ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវធ្វើ គឺគ្រាន់តែសរសេរមូលប្បទានបត្រមួយដែលមានតម្លៃ 1.800ដុល្លារ ក្នុងមួយខែប៉ុណ្ណោះ។ សូមចាំថា នេះគឺជាការបង់រំលស់ប៉ុណ្ណោះ ដែលគ្រួសាររបស់អ្នកមិនចាំបាច់បន្តបង់ទៀតឡើយ នៅពេលអ្នកមិននៅ។ តើអ្នកមិនចង់បានដូច្នេះទេ?”
ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងរបស់ខ្ញុំមានអាយុប្រហែល100ឆ្នាំមកហើយ មិនមែនដោយសារភ្នាក់ងាររកភ្ញៀវមកឲ្យយើងទេ ប៉ុន្តែយើងបានទូទាត់ជាមូលប្បទានបត្ររៀងរាល់ឆ្នាំក្នុងពេល100ឆ្នាំមកនេះ។
3. ការបិទលក្ខណៈឆត្រយោង
“លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល អ្នកទិញផលិតផល នៅពេលអ្នកមិនត្រូវការវា។ នៅពេលអ្នកត្រូវការវា ហើយមិនមានវា អ្នកនឹងមិនទទួលវាទេ ហើយក៏ប្រហែលជាមិនត្រូវការវាម្ដងទៀតដែរ។”
សូមស្រមៃថា អ្នកកំពុងហោះនៅកម្ពស់ 12គីឡូម៉ែត្រពីដី ហើយភាពអាសន្នមួយកើតឡើង។ អ្នកបម្រើលើយន្តហោះចេញមក ហើយចែកឆត្រយោង ប៉ុន្តែនៅពេលគាត់មកដល់អ្នក គាត់មិននៅសល់ឆត្រយោងទៀតទេ។ អ្នកដឹងថា អ្នកនឹងមិនត្រូវការវាម្ដងទៀតឡើយ។ មានសេណារីយ៉ូដូចគ្នានៅទីនេះជាមួយការធានារ៉ាប់រងជីវិត។ អ្នកដឹងថា មានតម្រូវការធំមួយសម្រាប់អ្នកដើម្បីការពារគ្រួសាររបស់អ្នក ហើយវាជាពេលឥឡូវដែលអ្នកគួរទិញវា។ សូមចាំថា នៅពេលអ្នកត្រូវការវា ហើយអ្នកមិនមានវា អ្នកនឹងមិនដែលអាចទទួលវាទៀតឡើយ។ យើងលក់ឆត្រ នៅពេលព្រះអាទិត្យកំពុងរះ។
កិច្ចសន្យាការអប់រំសម្រាប់កូន
លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល ឪពុកម្ដាយទាំងអស់មានក្ដីសង្ឃឹមនិងសុបិនខ្ពស់សម្រាប់កូនរបស់ពួកគេ។ យើងសង្ឃឹមថាឃើញពួកគេជោគជ័យក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ដំណើរទៅរកក្ដីសុបិននោះនឹងត្រូវចាប់ផ្ដើមជាមួយភាពបន្ទាន់ក្នុងការរៀបចំ។
លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល បើកូនរបស់យើងបានទទួលការអប់រំត្រឹមត្រូវ ពួកគេនឹងចម្រើនលូតលាស់និងចូលសង្គមជាមួយមនុស្សដែលមានស្តង់ដារបស់ពួកគេ។ ជាញឹកញាប់ គេនិយាយថា យើងគឺជាផលបូកសរុបនៃមនុស្សប្រាំនាក់ដែលយើងតែងចំណាយពេលរបស់យើងជាមួយ។ ដោយនិយាយដូចនោះ យើងត្រូវប្រាកដថាកូនរបស់យើងមានការចាប់ផ្ដើមជីវិតដ៏អស្ចារ្យ ស្ថិតនៅជុំវិញមនុស្សល្អបំផុត។
លើសពីនេះ លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល រឿងនេះត្រូវតែកើតឡើង នៅពេលយើងមិនស្ថិតនៅ។ ការរៀបចំមិនបានល្អ ឬក៏សុំឲ្យប្រពន្ធទទួលបន្ទុករៀបចំការអប់រំកូន
របស់យើងក្នុងអំឡុងពេលយើងអវត្តមាន គឺពិតជាអាម៉ាសណាស់។ នៅពេលដែលអ្នកយល់ស្របតាមខ្ញុំ លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល អំណោយល្អបំផុតដែលឪពុកអាចផ្ដល់ឲ្យកូនគឺពេលវេលារបស់ម្ដាយ។
ដោយគិតដូច្នេះ លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល វិធីតែមួយគត់ដែលយើងអាចប្រាកដថា យើងគូសគន្លងផ្លូវត្រឹមត្រូវទៅរកការបញ្ចប់ដ៏សំខាន់នេះ គឺត្រូវរៀបផែនការសម្រាប់រឿងនេះក្នុងពេលឥឡូវ ដូចដែលអ្នកដឹង ដំណើរទៅកន្លែងដែលមានការសិក្សាខ្ពស់ត្រូវការពេលយ៉ាងខ្លីប៉ុន្មានឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយសោហ៊ុយចំណាយនៃការអប់រំយ៉ាងច្រើននោះត្រូវការនូវចំណាប់អារម្មណ៍បន្ទាន់របស់យើង។ សូមឲ្យខ្ញុំបង្ហាញអ្នកនូវសោហ៊ុយចំណាយនៃការអប់រំនៅសាកលវិទ្យាល័យកំពូលៗជាច្រើន និងមើលថាតើយើងអាចរៀបផែនការវាឥឡូវដូចម្ដេច។ ចូរកុំឲ្យអនាគតបង្កការភ្ញាក់ផ្អើលដល់អ្នក។
ការចូលនិវត្តន៍
1. ការបិទលក្ខណៈមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍
ការបិទមួយដែលខ្ញុំចូលចិត្តគ្រប់ពេលអំពីការចូលនិវត្តន៍ គឺអ្វីដែលខ្ញុំហៅថា ការបិទលក្ខណៈមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍។ ខ្ញុំនឹងចាប់ផ្ដើមដោយសួរគាត់ថា នៅអាយុប៉ុន្មានដែលគាត់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើការ។ ដោយសន្មតថាគាត់បានចាប់ផ្ដើមនៅអាយុ 25ឆ្នាំ ហើយឥឡូវគាត់មានអាយុ 45ឆ្នាំ អញ្ចឹងគាត់បានធ្វើការ 20ឆ្នាំមកហើយ។ សំណួរបន្ទាប់របស់ខ្ញុំនឹងសួរភ្ញៀវសក្ដានុពលថា ពេលណាដែលគាត់មានបំណងចូលនិវត្តន៍។ ជាធម្មតា គឺនៅអាយុ 60ឆ្នាំ។
បន្ទាប់មក សំណួរសំខាន់បំផុតដែលខ្ញុំនឹងសួរភ្ញៀវសក្ដានុពលគឺថា ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការ 20ឆ្នាំមកនេះ មានការទទួលមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍ 240ដង តើប៉ុន្មានដងដែលមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍ទាំងនេះអាចស្ថិតនៅជាមួយគាត់? ការឆ្លើយតបធម្មតាគឺថា គាត់មិនបានសន្សំប្រាក់អ្វីសោះ ដោយសារការប្ដេជ្ញាផ្សេងទៀតរបស់គាត់។ នេះជាពេលដែលសន្ទនាកាន់តែគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។ ខ្ញុំនឹងសួរគាត់ “លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល បើក្នុងចំណោមមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍ 240 អ្នកមិនអាចសន្សំអ្វីសោះ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកគិតថា អ្នកនឹងអាចសន្សំប្រាក់បានពីសមតុល្យនៃមូលប្បទានបត្របៀវត្សរ៍ 180 ទៀត ដែលអ្នកនឹងទទួលក្នុងពេល 15ឆ្នាំបន្ទាប់ មុនពេលចូលនិវត្តន៍?”
ហើយលោកភ្ញៀវសក្ដានុពលដឹងទេ ការពិតដែលកម្សត់បំផុតនោះគឺថា ឪពុកម្ដាយដែលពឹងផ្អែកលើកូនរបស់ពួកគេនៅពេលចូលនិវត្តន៍ មិនទទួលការគោរពពីកូនរបស់ពួកគេទេ។ បើទោះបីជាការពិតដែលថាឪពុកម្ដាយបានថែទាំបីបាច់កូនរបស់ពួកគេ ចាប់តាំងពីកើតមក, ចិញ្ចឹមពួកគេ និងផ្ដល់ការអប់រំដល់ពួកគេក៏ដោយ ប៉ុន្តែនៅពេលការចូលនិវត្តន៍របស់ឪពុកម្ដាយមកដល់ កូនៗទាំងនេះជាធម្មតាមិនខ្វល់ ឬក៏មិនអាចថែទាំបានឡើយ។
ត្រង់ចំណុចប្រសព្វនេះ ជាធម្មតា ភ្ញៀវសក្ដានុពលនៅស្ងាត់ស្ងៀម ហើយនោះជាពេលដែលខ្ញុំនឹងសុំឲ្យគាត់កុំរង់ចាំយូរទៀត វាជាពេលដែលយើងគួរចាប់ផ្ដើមរៀបផែនការចូលនិវត្តន៍ភ្លាមៗ។
2. ថ្ងៃអក្សរក្រហម
ខ្ញុំបានជួបភ្ញៀវសក្ដានុពលដែលនិយាយថា ការចំណាយរបស់អ្នកចូលនិវត្តន៍គឺទាប។ ត្រង់ចំណុចនេះ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញពួកគេនូវប្រតិទិនមួយ ហើយសួរពួកគេនូវសំណួរសាមញ្ញមួយ។ “លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល ហេតុអ្វីបានជាថ្ងៃអាទិត្យត្រូវបានសម្គាល់ដោយពណ៌ក្រហមខុសពីថ្ងៃផ្សេងទៀត?” ចម្លើយទូទៅដែលខ្ញុំទទួលគឺថា វាជាថ្ងៃឈប់សម្រាកសាធារណៈ ហើយជាលទ្ធផល អ្នកមិនធ្វើការនៅថ្ងៃនោះទេ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំនឹងសួរពួកគេថា នៅថ្ងៃណាមួយនៃសប្ដាហ៍ដែលអ្នកចំណាយប្រាក់ច្រើនបំផុត? ចម្លើយគឺតែងតែថ្ងៃអាទិត្យ។
នេះជាពេលដែលខ្ញុំនឹងរំឭកពួកគេថា ថ្ងៃអាទិត្យត្រូវបានដាក់ពណ៌ក្រហមជាការព្រមានថា អ្នកនឹងត្រូវចំណាយលុយច្រើនបំផុតនៅថ្ងៃដែលអ្នកមិនធ្វើការ ហើយលោកភ្ញៀវសក្ដានុពលដឹងទេ ការចូលនិវត្តន៍គឺជាថ្ងៃដែលយើងមិនធ្វើការ។ សាកគិតពីវាមើល។
ផលប្រយោជន៍និយោជិត
ការស្ទង់មតិពីអ្វីដែលនិយោជិតចង់បាន ត្រូវបានធ្វើដោយក្រុមហ៊ុនផលិតមួយ។ ចម្លើយនៃការស្ទង់មតិនោះត្រូវបានផ្ដល់ជាអនាមិក។ មានការឆ្លើយតបពីរប្រភេទដែលសំខាន់ជាពិសេសចំពោះនិយោជក។ សំណួរទីមួយគឺ “តើអ្វីជាក្ដីសង្ឃឹមធំបំផុតរបស់អ្នកក្នុងជីវិត?” ចម្លើយពីនិយោជិតគឺ៖
- មានសន្តិសុខផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ
- មានសុភមង្គលនិងសន្តិសុខ
- មិនខ្វល់នៅវ័យចាស់
- ច្បាស់ថា គ្រួសាររបស់ពួកគេនឹងមានសន្តិសុខ
- រក្សាសុខភាពនិងការងាររបស់ពួកគេ
- មានការគោរពពីគ្រួសាររបស់ពួកគេ
សរុបមក ក្ដីសង្ឃឹមធំបំផុតរបស់ពួកគេក្នុងជីវិតគឺសន្តិសុខ។
សំណួរទីពីរគឺ “តើអ្វីជាការភ័យខ្លាចធំបំផុតរបស់អ្នកក្នុងជីវិត?” ចម្លើយគឺ៖
- ភ័យខ្លាចអំពីអសន្តិសុខ
- ភ័យខ្លាចថាមិនអាចរ៉ាប់រងខ្លួនឯងនិងគ្រួសារ
- ជំងឺនិងភាពគ្មានការងារធ្វើ
- ភាពក្រីក្រនិងមរណភាព
- គ្មានទីពឹងនៅវ័យចាស់
ឥឡូវ ការភ័យខ្លាចទាំងនោះបានបន្ថែមដល់អសន្តិសុខ។
លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល បើនេះជាអ្វីដែលការស្ទង់មតិបានបង្ហាញ ខ្ញុំប្រាកដថា នេះក៏ជាក្ដីកង្វល់សម្រាប់និយោជិតរបស់អ្នកដែរ។ ការធានាជូននិយោជិតរបស់អ្នកឡើងវិញថាភាពមិនប្រាកដប្រជានេះអាចត្រូវបានលុបបំបាត់ នឹងបង្កើតអារម្មណ៍វិជ្ជមានដោយស្វ័យប្រវត្តិ ធ្វើឲ្យមានកំណើនផលិតភាពកាន់ខ្ពស់សម្រាប់ក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នក។
ជម្រើសរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ការបិទ
តាមវិធីជាច្រើន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ទស្សនទាននៃការបិទគឺត្រូវបុរេសកម្ម។ ជានិច្ចកាល សូមប្រើការយល់ព្រមដោយប្រយោល។ ជានិច្ចកាល សូមស្នើសុំសម្រាប់ការលក់។ អាថ៌កំបាំងនៃការបិទគឺត្រូវស្នើសុំ។ ពួកយើងជាច្រើនមិនត្រឹមតែស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការហៅទូរសព្ទប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា ពួកយើងជាច្រើនថែមទាំង ស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការស្នើសុំផងដែរ។
សូមចាំថា បើអ្នកធ្វើការស្វែងរកការពិតដ៏ល្អមួយ ហើយបានដោះស្រាយភាពលំបាកក្នុងការប្រឈមជាមួយភ្ញៀវសក្ដានុពល ហើយអាចជម្នះភាពលំបាកដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលភ្ញៀវសក្ដានុពលបាន នោះការបិទគឺគ្រាន់តែជាជំហានបន្ទាប់ក្នុងដំណើរការនេះប៉ុណ្ណោះ។
ស្រង់បុព្វលាភជាភាគរយ
ខ្ញុំជ្រើសរើសស្រង់បុព្វលាភជាតម្លៃភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ បើត្រូវបានសួរថាបុព្វលាភប៉ុន្មាន ចម្លើយរបស់ខ្ញុំគឺ “សម្រាប់វ័យរបស់អ្នក វាប្រមាណ 2 ទៅ 3ភាគរយ”។ នៅពេលខ្ញុំស្រង់វាជាភាគរយ ខ្ញុំការពារខ្លួនខ្ញុំលើសេណារីយ៉ូដែលអាចលេចឡើងចំនួនបី បើខ្ញុំស្រង់ជាប្រាក់បុព្វលាភ។
- ពីទស្សនៈចិត្តសាស្ត្រ នៅពេលអ្នកនិយាយប្រមាណ 2 ទៅ 3ភាគរយ វាត្រូវបានចាត់ទុកថាជាចំនួនតិចតួចណាស់ក្នុងក្បាលរបស់ពួកគេ។ ម្យ៉ាងវិញ បើខ្ញុំនិយាយ 3ម៉ឺនដុល្លារ សម្រាប់កិច្ចសន្យា 1លានដុល្លារ ពួកគេនឹងគិតថា វាជាប្រាក់ដ៏ច្រើន។
- នៅពេលយើងស្រង់ប្រាក់បុព្វលាភប្រាប់ភ្ញៀវសក្ដានុពល ជានិច្ចការ វានឹងផ្អែកលើស្ថានភាពបុគ្គលដែលមានសុខភាពល្អ មានន័យថា បុព្វលាភគឺផ្អែកលើហានិភ័យស្តង់ដា។ ឥឡូវ បើវាជាហានិភ័យក្រោមស្តង់ដា គាត់នឹងមិនទទួលសិទ្ធិសម្រាប់បុព្វលាភស្តង់ដាទេ។ អញ្ចឹង បើខ្ញុំនិយាយចន្លោះពី 2 ទៅ 3ភាគរយ មិនថាប្រភេទនៃការវាយតម្លៃអ្វីដែលគាត់ទទួលទេ វានឹងស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់នោះ។
- ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តដល់ការប្រកួតប្រជែង នៅពេលខ្ញុំស្រង់ចំនួនទឹកប្រាក់ជាក់លាក់នៃបុព្វលាភ។ បើភ្នាក់ងារមួយទៀតមកដែរ គាត់អាចប្រជែងជាមួយខ្ញុំយ៉ាងងាយស្រួល។
ទាំងនេះគឺជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមិនដែលផ្ដល់ទឹកប្រាក់បុព្វលាភជាក់លាក់ទេ ហើយខ្ញុំតែងប្រើជាភាគរយ។
រូបមន្ត “F F F”
ក្នុងដំណើរទៅរកការបិទ ខ្ញុំតែងត្រៀមជាស្រេចតាមរយៈការប្រមើលមើលទម្រង់នៃការរឹងទទឹងខ្លះពីភ្ញៀវសក្ដានុពល។ នេះជាការលំបាកមួយ។ បើអ្វីមួយដំណើរការរលូន ហើយភ្ញៀវសក្ដានុពលចុះហត្ថលេខាលើបន្ទាត់ចុចៗ នោះពិតជាល្អ។ ប៉ុន្តែ បើមានការស្ទាក់ស្ទើរនិងការបដិសេធខ្លះ នោះជាពេលចាប់ផ្ដើមនៃការផ្សាំងនាគរាជហើយ។ ខ្ញុំនឹងណែនាំរូបមន្ត “F F F” របស់ខ្ញុំ។
មិនថាអ្វីជាប្រធានបទសំខាន់នៃបទបង្ហាញរបស់យើងទេ គឺត្រូវធ្វើឲ្យវាការពារចំណូល, ការអប់រំសម្រាប់កូន, ការរៀបផែនការចូលនិវត្តន៍, ការវិនិយោគ ឬផលប្រយោជន៍និយោជិត យើងអាចប្រើទាំងនេះជាបែបផែនទប់ទល់សម្រាប់ការបិទ។
- F ទីមួយគឺ Feel (មានអារម្មណ៍)។
- F ទីពីរគឺ Felt (បានទទួលអារម្មណ៍)។
- F ទីបីគឺ Found (បានរកឃើញ)។
វាមានលក្ខណៈដូចនេះ “លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល ខ្ញុំដឹងថាតើអ្នកមានអារម្មណ៍ (Feel) ដូចម្ដេច ភាគច្រើននៃភ្ញៀវរបស់ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍ (Felt) ក្នុងលក្ខណៈដូចគ្នានេះ ទាល់តែពួកគេបានរកឃើញ (Found) តម្លៃនៃការអនុវត្តរបស់វា។ លោកភ្ញៀវសក្ដានុពល ខ្ញុំមិនបារម្ភខ្លាំងអំពីប្រាក់បុព្វលាភរបស់អ្នកទេ។ ការធានារ៉ាប់រងជីវិតគឺជារឿងតែមួយគត់ក្នុងពិភពលោកនេះដែលប្រាក់តែឯងមិនអាចទិញបាន។ អ្នកត្រូវមានសុខភាពបន្ថែមលើសាច់ប្រាក់។ តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយដែលអ្នកទទួលលទ្ធផលល្អប្រសើរបំផុតសម្រាប់ការពិនិត្យសុខភាពរបស់អ្នក?”
នៅថ្ងៃដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ 100ភាគរយ ចូរឲ្យ 100ភាគរយ។ នៅថ្ងៃដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ 50ភាគរយ ចូរឲ្យ 100ភាគរយ។ វាជារឿងមិនគួរឲ្យជឿ បើអ្នកគិតអំពីវា។ សូមចាំថា យើងគ្រាន់តែជាអ្នកប្រឹក្សាសេវាធានារ៉ាប់រងនិងហិរញ្ញវត្ថុប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលរាសីអ្នកធ្លាក់ចុះ អ្នកដឹងថាមានផ្លូវអាចឡើងវិញ។ នៅពេលការអស់សង្ឃឹមប៉ះទង្គិចយើង យើងដឹងថាមានផ្លូវដើម្បីចេញឲ្យផុតពីវាដែរ។ សូមកុំមានអារម្មណ៍ខ្វល់ខ្វាយ។ ការព្រួយបារម្ភបានសម្លាប់មនុស្សច្រើនជាងការងារ ដោយសារមនុស្សជាច្រើនព្រួយបារម្ភច្រើនជាងធ្វើការ។ ទាំងអស់នោះគឺជារឿងសម្រាប់ឲ្យយើងធ្វើ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី យើងចង់តម្រង់កម្រិតជោគជ័យរបស់យើង។
ដោយសារយើងជួបប្រទះផលវិបាកផ្សេងៗពីជម្រើសរបស់យើង ពេលខ្លះវាមានទម្រង់ជាការលំបាក។ គ្រប់គ្នាធ្លាប់មានបទពិសោធន៍នៃការកំណត់គោលបំណងដើម្បីសម្រេចផែនការមួយ ឬក៏សុបិន តែដើម្បីឲ្យខ្លួនយើងប្រឈមនឹងការលំបាកប៉ុណ្ណោះ។ វាសឹងតែលេចឡើងយ៉ាងប្រាកដ។
ការលំបាកអាចកើតឡើងជាទម្រង់នៃការខ្វះខាតធនធាន, គ្មានភ្ញៀវសក្ដានុពល ឬក៏មិនមានព័ត៌មានឬប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបន្តវឌ្ឍនភាពដែលអ្នកបានគ្រោង។ ប្រហែលដោយសារបញ្ហាជីវិតជាក់ស្ដែងពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកដទៃ បានបង្វែងការផ្ដោតរបស់អ្នក ហើយអ្នកមានអារម្មណ៍ថា អ្នកមិនអាចបន្តទៅមុខដើម្បីសម្រេចសុបិនរបស់អ្នកទៀតទេ។ គ្មានគោលបំណងឬសុបិនដែលមានតម្លៃណាមួយអាចទទួលបានដោយគ្មានការតស៊ូទេ។ គន្លឹះសំខាន់គឺត្រូវរក្សាការជំរុញទឹកចិត្តក្នុងអំឡុងពេលពិបាក។ រុករកគំនិតរបស់អ្នកដើម្បីពន្យឺតវា ផ្លាស់ទីជុំវិញឧបសគ្គ ឬក៏បើវាធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ដូចជាចំបាំងឡើងភ្នំ សូមសម្រាក។ ពិនិត្យមើលទីគោលដៅចុងក្រោយរបស់អ្នកឡើងវិញ ប៉ុន្តែកុំបោះបង់សុបិននោះ។ ការដើរផ្លូវវាងនិងការពន្យារពេលនឹងមិននាំឲ្យមានការបរាជ័យទេ ប៉ុន្តែការបោះបង់ចោលប្រាកដជានាំឲ្យបរាជ័យ។ ចូរកុំបោះបង់!
ខ្ញុំនឹងចែករំលែកជាមួយអ្នកនូវកំណាព្យមួយដែលនៅតែស្ថិតនៅជាមួយខ្ញុំជាច្រើនដង រាល់ពេលដ៏លំបាកទាំងនោះ។
Don’t You Quit
អ្នកកុំបោះបង់
When things go wrong, as they sometimes will, When the road you’re trudging seems all uphill, When the funds are low and the debts are high,
And you want to smile, but you have to sigh,
When care is pressing you down a bit,
Rest if you must, but don’t you quit.
នៅពេលអ្វីៗខុសប្រក្រតី ព្រោះពេលខ្លះ វានឹងអញ្ចឹង,
នៅពេលផ្លូវដែលអ្នកដើរដោយលំបាកហាក់ដូចជាសុទ្ធតែឡើងភ្នំ, នៅពេលមានប្រាក់តិច មានបំណុលច្រើន,
ហើយអ្នកចង់ញញឹម ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវដកដង្ហើមធំ,
នៅពេលកង្វល់សង្កត់អ្នកចុះបន្តិច,
សូមសម្រាក បើអ្នកត្រូវតែសម្រាក ប៉ុន្តែចូរអ្នកកុំបោះបង់។
Life is queer with its twists and turns,
As every one of us sometimes learns,
And many a failure turns about,
When he might have won had he stuck it out.
Don’t give up though the pace seems slow—
You may succeed with another blow.
ជីវិតគឺបត់បែនរមីរមួលដូចនេះ,
ដូចដែលយើងគ្រប់គ្នាបានឈ្វែងយល់ដឹង នៅពេលខ្លះ,
ហើយការបរាជ័យជាច្រើនកើតឡើង,
នៅពេលគេអាចឈ្នះ ដោយគេបានបន្តប្រឹងឲ្យដល់ទីបំផុត។
មិនបោះបង់ បើទោះជាល្បឿនហាក់ដូចជាយឺតក៏ដោយ—
អ្នកអាចជោគជ័យជាមួយនឹងការផ្លុំជំរុញបន្តិចទៀត។
Often the goal is nearer than
It seems to a faint and faltering man;
Often the struggler has given up
When he might have captured the victor’s cup,
And he learned too late, when the night slipped down,
How close he was to the golden crown.
ជាញឹកញាប់ គោលបំណងគឺនៅកាន់តែជិតជាង
ដែលវាទំនង ចំពោះបុរសខ្សោយនិងទ្រេតទ្រោត;
ជាញឹកញាប់ អ្នកតស៊ូឈប់ធ្វើ
នៅពេលគេអាចដណ្ដើមបានពានរង្វាន់,
ហើយគេដឹងយឺតពេក នៅពេលរាត្រីចូលមកដល់,
តើគេនៅក្បែរមកុដមាសប៉ុណ្ណា។
Success is failure turned inside out—
The silver tint of the clouds of doubt,
And you never can tell how close you are,
It may be near when it seems afar,
So stick to the fight when you’re hardest hit—
It’s when things seem worst that you must not quit
ជោគជ័យគឺជាបរាជ័យដែលពន្លាត់ចេញក្រៅ—
ពណ៌ប្រាក់ព្រឿងៗនៃពពកដែលមានមន្ទិល,
ហើយអ្នកមិនដែលអាចប្រាប់ថា អ្នកនៅជិតប៉ុណ្ណាទេ,
វាអាចនៅជិត នៅពេលវាហាក់ដូចជានៅឆ្ងាយ,
អញ្ចឹងត្រូវស៊ូប្រយុទ្ធ នៅពេលអ្នកទង្គិចត្រូវខ្លាំងបំផុត—
ពេលដែលអ្វីៗហាក់ដូចជាអាក្រក់បំផុត នោះហើយជាពេលដែលអ្នកមិនត្រូវបោះបង់សោះឡើយ
(Author Unknown)
(មិនស្គាល់អ្នកនិពន្ធ)
Mohamad Manmohan, ChFC, CLU
Manmohan គឺជាសមាជិក MDRT 20-ឆ្នាំ និងជានាយប្រធានប្រតិបត្តិ (CEO) ក្រុមហ៊ុន Life Specialist Financial Planners នៅកូឡាឡាំពួរ ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ លោកក៏ជានាយកជាន់ខ្ពស់ប្រចាំភូមិភាគរបស់ AIA Bhd ផងដែរ ដែលដឹកនាំទីភ្នាក់ងារព្រីមៀមួយដែលមានភ្នាក់ងារលំដាប់កំពូលខ្លះរបស់ម៉ាឡេស៊ី ក្រោមការមើលខុសត្រូវរបស់លោក។ លោកបានបម្រើការជាប្រធានប្រចាំប្រទេសនៃ MDRT Membership Communications Committee (MCC) នៅម៉ាឡេស៊ីពីឆ្នាំ 2010 ដល់ 2012 និងជាប្រធានប្រចាំតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នៃ MDRT MCC ពីឆ្នាំ 2012 ដល់ 2014។ បច្ចុប្បន្ន លោកកំពុងបម្រើការជាសមាជិកនៃ MDRT Experience Program Development Committee (គណៈកម្មាធិការអភិវឌ្ឍន៍កម្មវិធីបទពិសោធន៍ MDRT)។
American International Assurance Berhad
Executive Premier Agency, Level 11, AIA Financial Centre, No 99 Jalan Ampany, Kuala Lumpur, Malaysia 50450 អ៊ីមែល៖ mhdmohan@gmail.com ទូរសព្ទ៖ +60 86-03-2070-5054 គេហទំព័រ៖ lsfp.com.my Twitter៖ @mhdmohan
សូមមើលបទបង្ហាញនេះក្នុង Resource Zone នៅ mdrt.org ឬក៏ទិញពី mdrtstore.org។
